Φωτογραφία από τις διαδηλώσεις μπροστά στο “Μέγαρο Δικαιοσύνης” που βρίσκεται στην Βιέννη
Σήμερα επιλέγουμε να αναδημοσιεύσουμε το παρακάτω κείμενο από το μπλόγκ the shades magazine . Η αναδημοσίευση γίνεται μιας και η περίοδος το 20 αποτελεί μια από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις όπου ο φασισμός άρχισε να ριζώνει στις δυτικές κοινωνίες ώς αντίδραση σε μια νέα πραματικότητα που το τέλος του σφαγείου του Α’παγκοσμίου πολέμου έβαζε με τις πολύ σκληρές συνθήκες ειρήνης για τους χαμένους. Η ¨αγανάκτηση” της αυτοκρατορίας απέναντι σε αυτές τις συνθήκες καθώς και η οικονομική εξαθλίωση που δημιουργήθηκε λόγω των υπέρογκων αποζημιώσεων κα απαιτήσεων δημιούργησαν μια συντηρητική στροφή στην γερμανική κοινωνία η οποία έβλεπε ολοένα και περισσότερο να είναι αυτή που πλήρωνε τις μεγαλοιδεατικές βλέψεις των αυτοκρατόρων της. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον ρίζωσε και άνθησε το φασιστικό στοιχείο που λίγα χρόνια αργότερα θα οδηγούσε σε ένα ακόμη παγκόσιο σφαγείο.
Ήταν μια μέρα σαν σήμερα στις 15 Ιουλίου του 1927 όταν οι εργάτες της Βιέννης κατέβηκαν σε απεργία διαμαρτυρίας κατά της δράσης των φασιστικών οργανώσεων που δρούσαν στην χώρα κατά τα πρότυπα των ταγμάτων εφόδου που δρούσαν στην Γερμανία (SA). Στις τριήμερες διαδηλώσεις και οδομαχίες με τις δυνάμεις της κρατικής καταστολής, 85 εργάτες πέφτουν νεκροί και 1.057 τραυματίζονται. Εκατοντάδες εργάτες και κομμουνιστές κλείνονται στις φυλακές. Όταν η αστυνομία χτύπησε τη μεγάλη εργατική απεργία δολοφονώντας, το κομμουνιστικό κόμμα στην Αυστρία δεν επέτρεψε την ένοπλη αντιπαράθεση με τις δυνάμεις καταστολής και τους φασίστες. Το ίδιο είχε γίνει και λίγα χρόνια πιο πριν στην Γερμανία όταν η ηγεσία του KPD υπό τον Τέλμαν αρνήθηκε να οπλίσει τους εργάτες σε μια μεγάλη πρωτομαγιάτικη διαδήλωση που είχε απαγορευτεί από τους σοσιαλδημοκράτες. Το βίντεο που δημοσιεύουμε παρακάτω αποτελεί ένα ντοκουμέντο φιλμ της εποχής από τις διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις εκείνες τις μέρες.