Οι σημειώσεις στην λαδόκολλα γράφονται στην ροή της μέρας που διεκδικεί για τον εαυτό της την αυτονομία τεκμηρίωσης εκείνου του κριτικού λόγου που στέκεται ανταγωνιστικά στο υπάρχον. Βρίσκονται εκεί που η ανίχνευση και η διάχυση μικρών ανταγωνιστικών στιγμών από το παρελθόν διαρρηγνύουν τις “επίσημες ιστορίες” των κρατών. Γιατί οι σημειώσεις στην λαδόκολλα διεκδικούν για τον εαυτό τους και τους αναγνώστες/ες τους Την αφήγηση καλών κρυμμένων μυστικών της ελληνικής και όχι μόνο πραγμ,ατικότητας σαν αυτό που είναι…μηχανή λήθης. Μέχρι την οριστική καταστροφή αυτής της μηχανής, οι σημειώσεις στην λαδόκολλα θα εμφανίζονται με την άτακτη μορφή που επιλέγουν στα σημεία και στα ραντεβού εκείνα που ορίζουν οι μικρές και μεγάλες αρνήσεις.