αναδημοσίευση από το https://ourbabadoesntsayfairytales.wordpress.com
Στα πλαίσια της διαδικασίας της περιφερειοποίησης, πολλά μαγικά συμβαίνουν. Η περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας είναι χαρακτηριστική. Η Σερβία, σε συνεργασία με την ΕΕ, συλλαμβάνουν σφαγείς της Σρεμπενιτσα, σε ασκήσεις καπιταλιστικής δημοκρατικότητας. Είναι οι ίδιες στρατηγικές που υποθάλπουν άλλους σφαγείς αυτής της ιστορίας ή που επέτρεψαν την ίδια τη σφαγή εξ αρχής. Οι συλλήψεις είναι το τελευταίο κεφάλαιο μιας ιστορίας ταξικών αντιθέσεων που εθνοποιήθηκαν, και η ολοκληρωτική επάνοδος της αστικής δημοκρατίας μετά την αναγκαία εθνικιστική ανασυγκρότηση των βαλκανικών κρατών. Ο καπιταλισμός είναι μαγικός.
Στις 18/3 έγιναν οι πρώτες συλλήψεις για τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα το 1995 από το βοσνιακό Σερβικό στρατό. Η Σερβία στις 18/3/2015 συνέλαβε 8 άτομα με την κατηγορία ότι σχετίζονται άμεσα με τις 1,300 δολοφονίες στο χωριό. Η επιχείρηση ήταν σχεδιασμένη μεταξύ βόσνιων και σέρβων αξιωματούχων. Πέρα από τις συλλήψεις του 2011(με κορυφαία αυτή του Μλάντιτς που κατηγορείται ως ο «εγκέφαλος της σφαγής) αυτή ειναι η πρώτη φορά που η Σερβία συλλαμβάνει άτομα με τη κατηγορία ότι συμμετείχαν άμεσα στις σφαγές. Είναι επίσης η πρωτη φορά που ο εισαγγελέας του Βελιγραδίου ασχολείται άμεσα με την υπόθεση. Αρχικά οι αρχές συνέλαβαν τους πρώτους 7 σε διάφορα σημεία της Σερβίας και τελικά συνέλαβαν και τον όγδοο ύστερα από ανθρωποκυνηγητό μιας ώρας. Ο εισαγγελέας δήλωσε ότι θα ψάξουν και για άλλους ενόχους που ίσως κρύβονται στη Βοσνία, αν και για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να συνεχιστούν οι έρευνες. Η πιο σημαντική σύλληψη ήταν αυτή του Nedeljko Milidragovic, του διοικητή της επιχείρησης της Σρεμπρένιτσα που είχε το παρατούκλη «ο χασάπης». Ζούσε στο Βελιγράδι και είχε εταιρία εμπορίας μετάλλων. Από την οικογένια του κανένας δεν αντέδρασε στη σύλληψη του αλλά όταν τα νέα έφτασαν στη γενέτηρά του, στο Sokolac, ο κόσμος ήταν εξοργισμένος, φωνάζοντας ότι «αρκετά με τις συλλήψεις αθώων Σέρβων, να συλλάβουν και μουσουλμάνους εγκληματίες πολέμου». Η συνεργασία μεταξύ των βοσνιακών και των σερβικών αρχών έγινε υπό την καθοδήγηση του δικαστηρίου της Χάγης.
Όπως πολλοί αναλυτές παρατηρούν, αρκετοί Σέρβοι, ακόμα και σήμερα βλέπουν ως εθνικούς ήρωες τους στρατιωτικούς διοικητές της εποχής του πολέμου, με αποτέλεσμα η σημερινή καμπάνια εναντίον τους να ενέχει κινδύνους για τη κυβέρνηση η οποία μάλιστα αποτελείται από άτομα που σχετίζονται και αυτά άμεσα με το πόλεμο και τις εθνοτικές συγκρούσεις της εποχής. Η σημερινή κυβέρνηση της Σερβίας δεν είναι ούτε ιδεολογικά ούτε σε επίπεδο στελεχών ξένη με τα άτομα του διαδραμάτισαν σημαίνονται ρόλο στο πόλεμο. Ο Ejup Ganic, βουλευτής στην Βοσνία την εποχή του πολέμου και τώρα καθηγητής στο πανεπιστήμιο αναφέρει ότι εκτιμάται ότι 850 άτομα έλαβαν μέρος στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα με τους περισσότερους από αυτούς να ζουν πλέον σε άλλες βαλκανικές χώρες ή στις ΗΠΑ. Η Σερβία βιάζεται να συλλάβει τα άτομα που συμμετείχαν στην σφαγή καθώς προσδοκά άμεσα να λάβει το πράσινο φως για την ένταξη στην ΕΕ, και οι συλλήψεις είναι μια από τις βασικές προϋποθέσεις για την «παλινόρθωση της δημοκρατίας στη Σερβία». Γιαυτό και μετά τις συλλήψεις ήρθαν θετικά σχόλια από την ΕΕ ότι η Σερβία έκανε «μεγάλο βήμα προς τα εμπρός».
και τι θα γίνει άραγε με αυτούς τους «ελληνες λεβέντες«;
